Succesvolle dialyse

Casusverslag

Patiëntgegevens

Leeftijd: 62 jaar
Geslacht: vrouw
Lengte: 1.66 m
Aanvankelijk gewicht: 87.55 kg
Aanvankelijke BMI: 31.40 kg/m²


Medische voorgeschiedenis/diagnose

Een 62-jarige vrouw met chronische nierinsufficiëntie ontvangt al acht jaar lang een dialysebehandeling. In het kader daarvan moet regelmatig het droog gewicht worden vastgesteld. Met alleen wegen kan weliswaar worden gemeten hoeveel vocht is verwijderd, maar daarmee kan niet worden vastgesteld of de patiëntwaarden goed zijn - m.a.w. hoe "droog" het droog gewicht daadwerkelijk is. Een vraag daarbij is of de vochtbalans na de dialyse zich binnen het normale bereik bevindt. Om dit te kunnen beantwoorden moet de lichaamssamenstelling worden bepaald met gebruikmaking van de seca mBCA.


Grafieken van de meetresultaten

Gewicht
De vochtafname als gevolg van dialyse kan worden afgelezen van de gewichtgrafiek.

  • Voor: 87.55 kg
  • Na: 86.20 kg

 

Grafieken van de meetresultaten

Extracellulair vocht

Uit de waarden voor het extracellulair vocht blijkt de verwachte afname.

  • Voor: 18.70 liters
  • Na: 17.40 liters

Grafieken van de meetresultaten

Vectoranalyse van de bio-elektrische impedantie (BIVA)

BIVA laat zien dat de dialyse-instellingen correct op de patiënt zijn afgestemd. Het feit dat de patiëntwaarden zich binnen het normale BIVA-bereik bevinden, betekent dat de vochtafname / het droog gewicht als "droog" kan worden aangemerkt.


Samenvatting

De grafiek voor de patiënt laat zien dat het niet alleen belangrijk is om het droog gewicht maar ook de lichaamssamenstelling te meten. BIVA laat zien dat het gemeten droog gewicht ook daadwerkelijk als droog kan worden aangemerkt, aangezien de patiëntwaarden zich binnen het normale bereik bevinden. De dialyse-instelling kan dus als correct worden beschouwd.

De seca mBCA-meting maakt een beoordeling van het droog gewicht mogelijk. In dit geval toont BIVA aan dat de dialyse-instelling correct is, aangezien de patiëntwaarden zich binnen het normale bereik van de BIVA bevinden.


Niet-succesvolle dialyse

Casusverslag

Patiëntgegevens

Leeftijd: 58 jaar
Geslacht: man
Lengte: 1.82 m
Aanvankelijk gewicht: 112.75 kg
Aanvankelijke BMI: 33.50 kg/m²


Medische voorgeschiedenis/diagnose

Een 58-jarige man met chronische nierinsufficiëntie ontvangt al vier jaar lang een dialysebehandeling. In het kader daarvan moet regelmatig het droog gewicht worden vastgesteld. Door hem alleen te wegen, kan worden vastgesteld hoeveel vocht is verdwenen. Wat nu zou moeten gebeuren, is dat moet worden gekeken of het droog gewicht ook daadwerkelijk "droog" is. Om hier iets zinnigs over te kunnen zeggen, moet de lichaamssamenstelling worden bepaald met gebruikmaking van de seca mBCA.


Grafieken van de meetresultaten

Gewicht
De vochtafname als gevolg van dialyse kan worden afgelezen van de gewichtgrafiek.

  • Voor: 112.75 kg
  • Na: 111.30 kg

 

Grafieken van de meetresultaten

Extracellulair vocht

Uit de waarden voor het extracellulair vocht blijkt de verwachte afname.

  • Voor: 25.60 liters
  • Na: 24.40 liters

Grafieken van de meetresultaten

Vectoranalyse van de bio-elektrische impedantie (BIVA)

BIVA laat zien dat de dialyse-instellingen nog niet correct op de patiënt zijn afgestemd. Het feit dat de patiëntwaarden tegen de bovengrens van het normale BIVA-bereik aan liggen, betekent dat de vochtafname / het droog gewicht nog niet als "droog" kan worden aangemerkt.


Samenvatting

De grafiek voor de patiënt laat zien dat het niet alleen belangrijk is om het droog gewicht maar ook de lichaamssamenstelling te meten. Aan de hand van BIVA kan worden aangetoond dat het gemeten droog gewicht nog niet als droog kan worden aangemerkt, aangezien de patiëntwaarden nog steeds tegen de bovengrens van het normale bereik van de BIVA-grafiek aan liggen.

De seca mBCA-meting maakt een beoordeling van het droog gewicht mogelijk. In dit geval toont BIVA aan dat de dialyse-instelling nog niet correct is, aangezien de patiëntwaarden tegen de bovengrens van het normale bereik aan liggen.